DaddyO.dk επισκέπτεται ξανά το blog και αυτή τη φορά προσφέρει μια εις βάθος αυτοκριτική που βασίζεται στο πώς έχουν αλλάξει μετά την πατρότητα. Το αποτέλεσμα το μοιράζονται μαζί μας και μπορείς να δοκιμάσεις να δεις αν ταιριάζει στον άντρα σου – και αν είσαι ο άντρας, μπορείς να δεις αν ταιριάζει σε σένα.
10 πράγματα που έχουν αλλάξει, μετά που έγινα μπαμπάς
Το ήξερα στην πραγματικότητα. Όλοι μου το έλεγαν. Έτσι, θεωρούσα ότι ήμουν πολύ καλά προετοιμασμένος. Αλλά τελικά με έχει εκπλήξει πόσα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε που έγινα μπαμπάς.
Η ανάρτηση στο blog αρχικά θα ονομαζόταν '5 πράγματα που έχουν αλλάξει, μετά που έγινα μπαμπάς'. Αλλά όταν έγραψα τα πέντε πρώτα σημεία, μπορούσα να δω καθαρά ότι πέντε σημεία ήταν μακριά από το να είναι επαρκή. Υπήρχε απλώς ανάγκη για πέντε επιπλέον σημεία. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που έχουν αλλάξει.
Η λίστα μου περιλαμβάνει τόσο τις μεγαλύτερες αλλαγές όσο και τις μικρές καθημερινές αλλαγές, και δεν είναι δομημένη με κανένα είδος χρονολογικής σειράς. Το πρώτο σημείο στη λίστα δεν είναι ούτε το σημείο όπου σημείωσα μια αλλαγή πρώτος, ούτε το σημείο που έχω αλλάξει περισσότερο. Ήταν απλώς το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Είναι πολύ απλό, και πιθανώς είναι απλώς η πολύ ανδρική προσέγγιση.
1. Η ικανότητά μου να κάνω multitasking
Είμαι απολύτως συνειδητός ότι οι γυναίκες έχουν πάρει εδώ και καιρό το πατέντο στην ικανότητα του multitasking. Και πριν γίνω μπαμπάς, ήμουν επίσης κακός στο να κάνω περισσότερα από ένα πράγματα ταυτόχρονα. Αλλά αυτό έχει αλλάξει. Χωρίς να βάζω τον εαυτό μου σε βάθρο, είμαι τώρα εξαιρετικός multitasker. Με τον μικρό στην αγκαλιά μπορώ να φτιάξω καφέ, να μιλήσω με την μακρυμάλλα και να ενημερωθώ στα διάφορα κοινωνικά μέσα. Έτσι, αποκαλώ λοιπόν bullshit, όταν ορισμένα άτομα (δηλαδή γυναίκες) δηλώνουν ότι εμείς οι άντρες δεν μπορούμε να κάνουμε multitasking. Αυτή τη στιγμή δουλεύω επίσης στο να μπορώ να κρατώ το τηλέφωνο ανάμεσα στο αυτί και τον ώμο – αυτή την τεχνική δεν την έχω ακόμα καταφέρει.
2. Έχω γίνει ένα A-άτομο
Η εφηβική εκδοχή μου πιθανότατα θα με κοιτάξει με λυπημένα και κουρασμένα μάτια και θα με αποκαλέσει γέρο. Στα 29 μου χρόνια, έχασα εδώ και πολλά χρόνια την ικανότητα να κοιμάμαι όλη μέρα, κάτι που μπορούσα εύκολα στα εφηβικά μου χρόνια. Αλλά είναι μόλις τώρα, μετά που έγινα μπαμπάς, που έχω γίνει πραγματικά ένα A-άτομο. Καταλαβαίνετε, δεν ξυπνάω με φωτάκια στα μάτια όταν ο μικρός φωνάζει στις 05:17. Αλλά όταν καταφέρω να βγάλω το κουρασμένο σώμα μου από το κρεβάτι, να σκουπίσω τον ύπνο από τα μάτια μου και να πιω λίγο καφέ, οι πρωινές ώρες είναι πραγματικά φανταστικές. Φυσικά πληρώνω για τις πρώτες πρωινές ώρες στην άλλη άκρη, γιατί δεν είναι πολύ περισσότερο από τις 21:30 πριν αρχίσω να προετοιμάζομαι για τη νύχτα. Και αυτό θα είναι πραγματικά κρίσιμο τους φθινοπωρινούς μήνες, όπου οι αγώνες του Champions League τελειώνουν το νωρίτερο γύρω στις 22:30.
3. Πίνω περισσότερο καφέ
Το τρίτο σημείο πιάνει την μπάλα που πέταξε ο δεύτερος. Ήμουν καφεΐνος εδώ και κάτι που μοιάζει με 10 χρόνια. Αλλά η ανάγκη μου για καφέ, και η μαγική καφεΐνη που περιέχει, έχει ενταθεί σε τέτοιο βαθμό που τώρα μπορεί να οριστεί ως μια πραγματική εξάρτηση. Η εξάρτησή μου από το καφεΐνη ποτό που μοιάζει με πίσσα έχει φυσικά ρίζες στο γεγονός ότι ο νυχτερινός ύπνος μου έχει μειωθεί σημαντικά, μετά που έγινα πατέρας. Απλά δεν λειτουργώ πια χωρίς τον καφέ μου.
4. Πίνω κρύο καφέ
Το τέταρτο σημείο συνεχίζει την βαθιά βολή που έστειλε το τρίτο σημείο (ελπίζω να μπορείτε να παρακολουθήσετε την ποδοσφαιρική ορολογία). Όπως ανέφερα, χρειάζομαι πραγματικά τον καφέ μου, αλλά είναι πολύ σπάνιο να έχω πραγματικά τον χρόνο να καθίσω και να απολαύσω μια κούπα καφέ ήσυχα. Συνήθως με διακόπτει ο μικρός, και έτσι πρέπει συχνά να συμβιβάζομαι με μια μισοκρύα κούπα καφέ. Παλαιότερα, ο κρύος καφές πεταγόταν, αλλά χρειάζομαι τόσο πολύ την καφεΐνη που πηγαίνει κατευθείαν στο λαιμό μου.
5. Η χαρά του να μην κάνω απολύτως τίποτα
Παλαιότερα, τα σαββατοκύριακά μου έπρεπε να είναι γεμάτα με ραντεβού, έτσι ώστε να ξεχειλίζουν από τις δύο άκρες. Δεν είχε σημασία αν τα ραντεβού αφορούσαν μεθυστικά ποτά, προπόνηση, ποδόσφαιρο ή καφέ, αρκεί να υπήρχαν. Είμαι ακόμα χαρούμενος που είμαι κοινωνικός (και πηγαίνω για μεθυστικά ποτά), αλλά είμαι επίσης πολύ ικανοποιημένος όταν περνάω ένα σαββατοκύριακο χωρίς κανένα ραντεβού. Η χαλάρωση με τον μικρό και η μακριά μαλλιά είναι πολύ ψηλά στη λίστα των πραγμάτων που αγαπώ περισσότερο.
6. Νιώθω επιτυχημένος
Στην πραγματικότητα, πάντα φανταζόμουν ότι θα είχα μια σημαντική θέση σε κάποια βαρετή επιχείρηση και θα κέρδιζα πάνω από μισό εκατομμύριο το χρόνο, πριν νιώσω επιτυχημένος. Αυτό ήταν προφανώς μια καθαρή αυταπάτη. Τη στιγμή που γεννήθηκε ο γιος μου, ένιωσα εξαιρετικά επιτυχημένος. Δεν ξέρω αν είναι το ζωώδες γονίδιο μέσα μου που λέει ότι η αναπαραγωγή ισοδυναμεί με επιτυχία. Το γεγονός είναι ότι είμαι περήφανος και νιώθω επιτυχημένος όταν κοιτάω την οικογένειά μου.
7. Η χαρά των κακών αστείων
Η μακριά μαλλιά και οι φίλοι μου πιθανώς πιστεύουν ότι πάντα ήμουν απίστευτα χαρούμενος με τα κακά αστεία. Και μπορεί να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό. Αλλά πιστεύω ότι η χαρά μου για τα κακά αστεία έχει αυξηθεί από τότε που έγινα πατέρας. Νομίζω ότι είναι ένα πατρικό πράγμα, το να λέω απαίσια κακά αστεία. Αλλά είναι πραγματικά φοβερό. Και είναι ένα από τα προνόμια που αποκτάς όταν γίνεσαι πατέρας. Είναι απλώς επιτρεπτό να λες τρελά κακά αστεία. Είναι το δικαίωμά μας ως πατέρες.
8. Το επίπεδό μου στο FIFA έχει πέσει δραστικά
Πιθανώς ποτέ δεν ήμουν φυσικό ταλέντο. Αλλά, με την πάροδο του χρόνου, είχα γίνει αρκετά καλός παίκτης FIFA. Είχα φτάσει σε ένα επίπεδο που ήμουν περήφανος και που κέρδιζε σεβασμό στην παρέα. Αλλά αυτό απαιτούσε πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη και απίστευτα πονεμένα δάχτυλα (δηλαδή, ένας από τους χειρότερους τραυματισμούς στο FIFA). Από τότε που έγινα πατέρας, απλά δεν είχα τον χρόνο να διατηρήσω το (υψηλό) επίπεδό μου. Και τις λίγες φορές που έχω παίξει, ήμουν απίστευτα κακός - είναι πραγματικά μια λυπηρή εξέλιξη. Λυπηρό, λυπηρό, λυπηρό.
9. Το λεξιλόγιό μου έχει εκτοξευθεί εκρηκτικά
Τίγρεις, πάνα, θηλάστρα, ISO-FIX, σακούλα για μωρό, ίκτερος κ.λπ. Πριν γίνω πατέρας, δεν είχα καμία ιδέα ότι υπήρχαν τόσες πολλές λέξεις. Στην πραγματικότητα, πίστευα ότι το λεξιλόγιό μου ήταν πλήρες, αλλά συνεχώς συναντώ λέξεις στο μωρουδιακό σύμπαν που δεν έχω ιδέα τι σημαίνουν. Έτσι, το λεξιλόγιό μου έχει αυξηθεί εκρηκτικά, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτές οι λέξεις που χρησιμοποιώ όταν κάθομαι σε μια καφέ μπαρ και πίνω με τους φίλους μου.
10. Σκατά, σκατά και πάλι σκατά
Ναι, διάβασες σωστά. Η μακρυμάλλα και εγώ μιλάμε πάρα πολύ για σκατά. Δηλαδή, όχι για τα δικά μας σκατά, αλλά για τα σκατά του μικρού. Μιλάμε για την υφή, την ποσότητα, το χρώμα, τη συχνότητα κ.λπ. Πραγματικά δεν περνά σχεδόν μέρα χωρίς να μιλήσουμε για σκατά. Δεν φανταζόμουν ότι τα σκατά θα γίνονταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα συζήτησης στην καθημερινότητά μου, πριν γίνω πατέρας.
