Ik sta in de Achtertuin van Corona, een donkere en ellendige plek, waar slechts enkele stralen van de zon binnenkomen, en waar de vochtigheid en een stinkende lucht de plek doordringen, en me misselijk en ongemakkelijk maken.
Corona heeft me in zijn greep, en vult me met angst en vrees, en ik heb moeite om helder te denken en rationeel te zijn, hoewel ik dat eigenlijk zou moeten kunnen.
Ik heb moeite om mezelf te herkennen in dit alles, en voel dat ik meegesleept word, en beïnvloed door de tijd daarin, en mijn omgeving is gesloten, en er is geen nabijheid of knuffels en kussen – het leven wordt buitengesloten.
Dit beeld is zo, dat de Corona Crisis, en wat de wereldwijde pandemie met mij en mijn medemensen, en met de cultuur om ons heen heeft gedaan. We moeten waakzaam zijn, vanwege de duisternis en angst en de vrees voor nabijheid en aanraking, die het met zich meebrengt.
We riskeren meegesleept te worden, in de cultuur en in de overeenstemming dat we elkaar niet te dichtbij mogen komen, en dat we altijd waakzaam moeten zijn, tegenover anderen, en degenen die we niet kennen.
Als tegenwicht hiervoor, heb ik gekozen om dit artikel te schrijven, en later een boek “Raken” te schrijven, waarin ik dieper zal ingaan op waarom het ZO cruciaal belangrijk is, dat we waakzaam zijn, en dat we ons zeer bewust zijn, om ons NIET mee te laten slepen in deze golf van aanrakingangst en vrees. Dat we ons herinneren, om elkaar weer dichtbij te komen, en dat het zo cruciaal belangrijk is, zowel voor het kind als voor alle mensen in het algemeen, om geraakt te worden, en om aanraking, kussen, knuffels, nabijheid en liefde te krijgen. We hebben een fundamentele basisbehoefte aan aanraking, en dat is net zo belangrijk als voedsel en drinken en de behoefte aan veiligheid en warmte en een dak boven ons hoofd.
Al in de buik van de moeder tijdens de zwangerschap, voelt het kind aanraking en druk van het vruchtwater en de baarmoeder, en kort na de geboorte, wanneer het kind op de buik van de moeder ligt huid op huid, worden de sensoren in de huid van het kind gestimuleerd, en wordt het belangrijke hormoon Oxytocine vrijgegeven – “het gelukshormoon”, dat het kind aan de moeder bindt, en dat het kind rust en stabiliteit van binnen geeft en als een anti-stress hormoon voor het kind werkt. Dit hormoon is van groot belang voor de hechting aan de verzorgers van het kind, en onderzoek heeft aangetoond dat kinderen die veel in een draagdoek op de buik worden gedragen, of in een draagzak, of die regelmatig baby-massage krijgen – dat zij minder huilen, beter slapen, minder maag-darmproblemen hebben, beter kunnen concentreren, beter leren, en over het algemeen beter in gewicht toenemen, en beter gedijen.
Jij en je partner hebben waarschijnlijk al over je buik geaaid tijdens de zwangerschap, en jullie kleine baby daarbinnen gevoeld, en zullen na de geboorte natuurlijk voorzichtig jullie baby aanraken en aaien, zowel wanneer jullie de baby oppakken, wanneer jullie de baby verschonen, tijdens het voeden en wanneer de baby huilt of onrustig is. Dit zullen jullie zeker doen als een natuurlijke deel van jullie zorgzame verzorging voor jullie baby, en voor jullie baby is dit een belangrijke en fundamentele behoefte die jullie daarmee vervullen.
Maar waarom is aanraking van Baby's zo belangrijk?
Aanraken van baby’s is belangrijk, omdat je baby via de huid gestimuleerd en gereguleerd wordt in zijn emotionele stemming en zijn perceptie van zijn verzorgers. Tegelijkertijd komt, zoals genoemd, Oxytocine vrij en dit hormoon – ook wel het gelukshormoon genoemd – helpt de baby te kalmeren en ontspannen, versterkt de interactie tussen kind en ouders, opent nieuwe mogelijkheden om de genuanceerde lichaamstaal van je baby te begrijpen; en maakt het daardoor gemakkelijker om de behoeften van je baby in veel andere dagelijkse situaties te begrijpen. Je baby leert beter om zichzelf te voelen, krijgt meer zelfvertrouwen en vormt diepe emotionele banden met zijn ouders.
Aanraken en babymassage kunnen op deze manier bijdragen aan het vertrouwen van het kind dat zijn lichaamstaal en signalen door zijn ouders worden “gelezen” en begrepen, en dat zijn ouders reageren door de lichaamstaal en signalen van het kind te beantwoorden – zo ontwikkelt zich een “basisvertrouwen” bij je baby, wat ervoor zorgt dat hij in andere situaties, misschien als groter kind en volwassene, vertrouwen heeft in anderen en gelooft dat zijn behoeften zullen worden vervuld. Je baby heeft “een veilige basis” nodig, en ze hebben nodig dat er altijd een beschikbare volwassene is wanneer ze behoefte hebben aan nabijheid of zich angstig of bang voelen.
De beste manier om “de veilige basis” te creëren is simpelweg om jezelf tot rust te brengen en beschikbaar te zijn – dit zal, zowel in de knuffel-, verzorgings-, als voedingssituatie, een goede gelegenheid zijn, en vooral ook bij dagelijkse babymassage – waarbij je als verzorger volledig aanwezig bent in het moment, en je liefdevolle aanraking gebruikt om contact te maken met je kind, en de signalen van je kind te lezen en daarop te reageren. Probeer niet rond te hollen, breng jezelf tot rust, en zet je mobiel uit, zodat je aandachtig kunt zijn en je kunt concentreren op de interactie met je kind. Creëer een ritme, zodat het kind leert wanneer je volledig beschikbaar bent, en wanneer je iets anders moet doen.
Hoe weet je dan dat je kind zich veilig voelt??
Dat is eigenlijk vrij eenvoudig. Als het kind voldoende veiligheid ervaart, zal het beginnen weg te kruipen van jou. Nu moet er namelijk verkend worden. Kinderen zijn nieuwsgierig, en ze willen spelen, experimenteren en contact hebben met andere kinderen en iets leren. De reden waarom het zo belangrijk is om “de veilige basis” te creëren, is dat je het hechtingssysteem met veiligheid “uitschakelt”. Het kind kan nu al zijn energie gebruiken voor ontwikkeling, die het eerder gebruikte voor verlatingsangst.
Veilige kinderen ontwikkelen zich sneller, omdat het verkenningssysteem alleen actief is wanneer het kind zich ervan bewust is dat er altijd veiligheid is. Succes in de opvoeding draait niet om eerst taken of activiteiten op te zetten. Het gaat erom eerst veiligheid te creëren.
Wanneer je je kind knuffelt – bijvoorbeeld in de verzorgings- en voedingssituatie – of door je kind babymassage te geven, misschien meerdere keren per dag; en oogcontact maakt en speelt of bewegingsoefeningen doet – ontstaat het gevoel van betekenis in flitsen. Voldoende van dit soort flitsen creëren kinderen die de rest van hun leven een positieve kijk op anderen hebben. Het creëert ook kinderen die een fundamenteel vertrouwen en zelfvertrouwen hebben, en die het goed doen op school en in het leven in het algemeen. Ook al hebben ze misschien andere uitdagingen. Het kind leert simpelweg van jou om positieve sociale relaties te beheersen en te creëren.
Babymassage.
IAIM – De Internationale Associatie voor Baby Massage – een internationale vereniging voor instructeurs in Babymassage, die in meer dan 70 landen wordt beoefend – ontwikkeld door Vimala McClure uit de VS, die de oprichter is. Er zijn instructeurs in Denemarken die ouders instructie bieden in deze techniek en deze strijkbewegingen in Babymassage. Zie Webpagina dkfamilyhealth.com van Marianne Højer Andersen, die IAIM-instructie in Babymassage aanbiedt, zowel online, in moedersgroepen als bij individuele bezoeken.
Zo kort en bondig – Aanraking en aanwezigheid en het zien van de behoeften van je kind – creëert veilige kinderen en de competente mensen van de toekomst in onze samenleving.
