Jako ciężarna otrzymuje się wiele rad, wskazówek i pouczeń. Może być trudno znaleźć sens w tym, co tak naprawdę powinno się robić, a co jest tylko mitami.
Szczególnie jeśli chodzi o ćwiczenia w czasie ciąży, istnieje wiele uporczywych mitów, które sprawiają, że większość kobiet w ciąży myśli, że powinny całkowicie unikać aktywności fizycznej aż do narodzin dziecka.
W rzeczywistości jednak istnieje wiele korzystnych efektów wynikających z aktywności fizycznej w czasie ciąży i nie ma zbyt wielu powodów do obaw. Kobiety w ciąży doświadczają rzeczywiście znacznie mniej kontuzji sportowych niż kobiety, które nie są w ciąży. Prawdopodobnie wynika to z tego, że mają tendencję do bycia bardziej ostrożnymi w czasie ciąży i zazwyczaj unikają niebezpiecznych dyscyplin sportowych.
Ogólnie rzecz biorąc, nie należy w ogóle ograniczać sportu i ruchu w czasie ciąży, nawet jeśli może się słyszało inaczej. Przeanalizujemy tutaj niektóre z najczęstszych mitów dotyczących ćwiczeń w czasie ciąży.
5 mitów o ćwiczeniach w ciąży
1) „Kiedy ćwiczę, moje dziecko nie dostaje wystarczająco dużo tlenu”
Kiedy jesteś w ciąży, twoje ciało produkuje dodatkową ilość krwi wynoszącą około 1,3 litra. Kiedy ćwiczysz i twoje mięśnie są w ruchu, a zatem potrzebują więcej krwi, nadal jest wystarczająco dużo, aby twoje dziecko otrzymało składniki odżywcze i tlen, których potrzebuje.
2) „Przegrzewam się podczas ćwiczeń, co może być szkodliwe dla mojego dziecka”
Możliwe, że zauważyłaś, że pocisz się więcej niż przed ciążą. To całkowicie normalne. W czasie ciąży zwiększa się przepływ krwi do skóry, co sprawia, że szybciej zaczynasz się pocić, gdy temperatura ciała wzrasta.
Ponadto, jako ciężarna, masz również głębsze oddychanie. Oznacza to, że następuje większa wymiana powietrza, a poprzez wydychane powietrze następuje uwalnianie ciepła.
Ciało ciężarnej kobiety ma zatem procesy, które dają dodatkową ochronę przed przegrzaniem, więc nie ma się czym martwić.
3) „Kiedy jestem w ciąży, powinnam zmniejszyć poziom aktywności”
Jeśli jesteś przyzwyczajona do wysokiego poziomu aktywności fizycznej, to dobrze jest go utrzymać w czasie ciąży. Możesz biegać, uprawiać trening cardio lub siłowy, będąc w ciąży. Musisz tylko pamiętać, aby słuchać swojego ciała. Jeśli na przykład zaczniesz czuć się źle lub dostaniesz skurczów, może być dobrym pomysłem zrobić przerwę od ćwiczeń lub ćwiczyć mniej intensywnie. W przeciwnym razie nie ma przeszkód, aby ćwiczyć w czasie ciąży, a to jest rzeczywiście zdrowe dla ciebie i twojego dziecka.
4) „Nie ma żadnego wpływu na zdrowie, jeśli chodzę lub jeżdżę na rowerze w ciąży”
Twoje ćwiczenia nie muszą być bardzo intensywne, aby miały korzystny efekt. Łatwa aktywność fizyczna może pomóc w ochronie przed wieloma chorobami, takimi jak cukrzyca i choroby sercowo-naczyniowe. Nawet przy aktywności fizycznej o niskiej intensywności, takiej jak spacer lub jazda na rowerze, poprawia się skład tłuszczów we krwi. Dzieje się tak, ponieważ twoje mięśnie stają się lepsze w przekształcaniu tłuszczu w energię. Dlatego warto uprawiać lekką aktywność fizyczną w czasie ciąży.
5) „Aby móc nosić duży brzuch, muszę wykonywać dużo ćwiczeń wzmacniających mięśnie core w czasie ciąży”
W tej konkretnej mity jest trochę prawdy. Rzeczywiście, korzystne jest trenowanie wewnętrznego gorsetu mięśniowego, czyli wewnętrznego i zewnętrznego mięśnia skośnego brzucha oraz mięśnia poprzecznego brzucha. Kiedy to robisz, wzmacnia się ogólna postawa ciała i stabilność, co może zapobiegać typowym dolegliwościom ciążowym, takim jak bóle pleców i lędźwi.
Po 20. tygodniu ciąży zaleca się jednak, aby nie trenować prostego mięśnia brzucha. Dzieje się tak, ponieważ brzuch w tym momencie ciąży jest już na tyle duży, że wypycha mięśnie na boki. Pozostaje więc tylko tkanka łączna w środku, której nie można trenować.
Jeśli trenujesz prosty mięsień brzucha po 20. tygodniu, brzuch uniesie się w szpic w środku. To nie jest niebezpieczne, a jak tylko ćwiczenie na brzuchu się skończy, brzuch wróci do swojej normalnej formy. To po prostu niepotrzebne, ponieważ nie trenujesz żadnych mięśni. Dlatego lepiej skupić się na wzmocnieniu wewnętrznego gorsetu mięśniowego.
